Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. De maximma autem re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum et eius maxima partis administrari. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Duo Reges: constructio interrete. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum sit arti. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Ita, quem ad modum in senatu semper est aliquis, qui interpretem postulet, sic, isti nobis cum interprete audiendi sunt. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Age, inquies, ista parva sunt. Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant; Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Facillimum id quidem est, inquam. Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur. Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum; Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Nemo enim est, qui aliter dixerit quin omnium naturarum simile esset id, ad quod omnia referrentur, quod est ultimum rerum appetendarum. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est. Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?