Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Simul atque natum animal est, gaudet voluptate et eam appetit ut bonum, aspernatur dolorem ut malum. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Duo Reges: constructio interrete. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Itaque non discedit ab eorum curatione, quibus praeposita vitam omnem debet gubernare, ut mirari satis istorum inconstantiam non possim. Non enim actionis aut officii ratio impellit ad ea, quae secundum naturam sunt, petenda, sed ab iis et appetitio et actio commovetur. Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.

Et summatim quidem haec erant de corpore animoque dicenda, quibus quasi informatum est quid hominis natura postulet. Minime vero, inquit ille, consentit. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Si in ipso corpore multa voluptati praeponenda sunt, ut vires, valitudo, velocitas, pulchritudo, quid tandem in animis censes? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem.

Itaque ut quisque optime natus institutusque est, esse omnino nolit in vita, si gerendis negotiis orbatus possit paratissimis vesci voluptatibus. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Sin ea non neglegemus neque tamen ad finem summi boni referemus, non multum ab Erilli levitate aberrabimus. Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;