Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Immo sit sane nihil melius, inquam-nondum enim id quaero-, num propterea idem voluptas est, quod, ut ita dicam, indolentia? Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico, praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte natura per se esse expetenda. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Duo Reges: constructio interrete. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Efficiens dici potest. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint. Immo istud quidem, inquam, quo loco quidque, nisi iniquum postulo, arbitratu meo. Cognitio autem haec est una nostri, ut vim corporis animique norimus sequamurque eam vitam, quae rebus iis ipsis perfruatur. Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? Sed ita falsa sunt ea, quae consequuntur, ut illa, e quibus haec nata sunt, vera esse non possint. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.

Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Aderamus nos quidem adolescentes, sed multi amplissimi viri, quorum nemo censuit plus Fadiae dandum, quam posset ad eam lege Voconia pervenire. Quae enim dici Latine posse non arbitrabar, ea dicta sunt a te verbis aptis nec minus plane quam dicuntur a Graecis. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Huic Epicurus praecentet, si potest, cui e viperino morsu venae viscerum Veneno inbutae taetros cruciatus cient! Sic Epicurus: Philocteta, st! brevis dolor. Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Cur ad reliquos Pythagoreos, Echecratem, Timaeum, Arionem, Locros, ut, cum Socratem expressisset, adiungeret Pythagoreorum disciplinam eaque, quae Socrates repudiabat, addisceret?