Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim dicis omne animal, simul atque sit ortum, applicatum esse ad se diligendum esseque in se conservando occupatum? Duo Reges: constructio interrete. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Ergo et avarus erit, sed finite, et adulter, verum habebit modum, et luxuriosus eodem modo. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Nec enim figura corporis nec ratio excellens ingenii humani significat ad unam hanc rem natum hominem, ut frueretur voluptatibus. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Is cum arderet podagrae doloribus visitassetque hominem Charmides Epicureus perfamiliaris et tristis exiret, Mane, quaeso, inquit, Charmide noster; Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa moveor exhedra. Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum.

Itaque his sapiens semper vacabit. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Primum quid tu dicis breve? Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M. Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?

• Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
• Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
• Id Sextilius factum negabat.
• Sed ad bona praeterita redeamus.