Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Duo Reges: constructio interrete. In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur. Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa moveor exhedra. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est. Si vero id etiam explanare velles apertiusque diceres nihil eum fecisse nisi voluptatis causa, quo modo eum tandem laturum fuisse existimas? At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant;

Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es homo miser, inquit. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Tum ego: Non mehercule, inquam, soleo temere contra Stoicos, non quo illis admodum assentiar, sed pudore impedior; Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Sed ut proprius ad ea, Cato, accedam, quae a te dicta sunt, pressius agamus eaque, quae modo dixisti, cum iis conferamus, quae tuis antepono.

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum; Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?