Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae. Duo Reges: constructio interrete. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Cave putes quicquam esse verius. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Hanc se tuus Epicurus omnino ignorare dicit quam aut qualem esse velint qui honestate summum bonum metiantur. Magno hic ingenio, sed res se tamen sic habet, ut nimis imperiosi philosophi sit vetare meminisse. Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum naturam esse diximus, necne sit ad id, quod agimus, nihil interest. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris; Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. At enim sequor utilitatem. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Hoc foedus facere si potuerunt, faciant etiam illud, ut aequitatem, modestiam, virtutes omnes per se ipsas gratis diligant. Verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere?

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur? Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Ergo in bestiis erunt secreta e voluptate humanarum quaedam simulacra virtutum, in ipsis hominibus virtus nisi voluptatis causa nulla erit?