Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. E quo efficitur, non ut nos non intellegamus quae vis sit istius verbi, sed ut ille suo more loquatur, nostrum neglegat. Duo Reges: constructio interrete. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Huc et illuc, Torquate, vos versetis licet, nihil in hac praeclara epistula scriptum ab Epicuro congruens et conveniens decretis eius reperietis. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Itaque non discedit ab eorum curatione, quibus praeposita vitam omnem debet gubernare, ut mirari satis istorum inconstantiam non possim.

1. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.
2. Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.
3. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
4. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.
5. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Quid enim dicis omne animal, simul atque sit ortum, applicatum esse ad se diligendum esseque in se conservando occupatum? Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant? Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.

Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. Cuius oratio attende, quaeso, Brute, satisne videatur Antiochi complexa esse sententiam, quam tibi, qui fratrem eius Aristum frequenter audieris, maxime probatam existimo. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur. Octavium, Marci filium, familiarem meum, confici vidi, nec vero semel nec ad breve tempus, sed et saepe et plane diu. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;