Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Lucius: Mihi vero ista valde probata sunt, quod item fratri puto. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Quia, cum a Zenone, inquam, hoc magnifice tamquam ex oraculo editur: Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est, et Quare? Duo Reges: constructio interrete. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Scrupulum, inquam, abeunti; At enim iam dicitis virtutem non posse constitui, si ea, quae extra virtutem sint, ad beate vivendum pertineant. Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis. Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Teneamus enim illud necesse est, cum consequens aliquod falsum sit, illud, cuius id consequens sit, non posse esse verum. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Ex ea quae sint apta, ea bonesta, ea pulchra, ea laudabilia, illa autem superiora naturale nominantur, quae coniuncta cum honestis vitam beatam perficiunt et absolvunt. Reperiam multos, vel innumerabilis potius, non tam curiosos nec tam molestos, quam vos estis, quibus, quid velim, facile persuadeam. Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Dicuntur ista, Cato, magnifice, inquam, sed videsne verborum gloriam tibi cum Pyrrhone et cum Aristone, qui omnia exaequant, esse communem? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Studet enim meus is audire Cicero quaenam sit istius veteris, quam commemoras, Academiae de finibus bonorum Peripateticorumque sententia. Aristoteles, Xenocrates, tota illa familia non dabit, quippe qui valitudinem, vires, divitias, gloriam, multa alia bona esse dicant, laudabilia non dicant. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Ut aliquid scire se gaudeant? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?