Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse. Duo Reges: constructio interrete. Ut vero conservetur omnis homini erga hominem societas, coniunctio, caritas, et emolumenta et detrimenta, quae felmata et blammata appellant, communia esse voluerunt; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Epicurei num desistunt de isdem, de quibus et ab Epicuro scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere? Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Ego, quam ille praeponendam et magis eligendam, beatiorem hanc appello nec ullo minimo momento plus ei vitae tribuo quam Stoici. Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet? Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Quis est enim, qui hoc cadere in sapientem dicere audeat, ut, si fieri possit, virtutem in perpetuum abiciat, ut dolore omni liberetur? Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Praeclare, inquit, facis, cum et eorum memoriam tenes, quorum uterque tibi testamento liberos suos commendavit, et puerum diligis.

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Immo videri fortasse.