Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Sed nimis multa. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Atque ut a corpore ordiar, videsne ut, si quae in membris prava aut debilitata aut inminuta sint, occultent homines? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Duo Reges: constructio interrete. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Illorum vero ista ipsa quam exilia de virtutis vi! Quam tantam volunt esse, ut beatum per se efficere possit. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quia, cum a Zenone, inquam, hoc magnifice tamquam ex oraculo editur: Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est, et Quare? Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Totum genus hoc Zeno et qui ab eo sunt aut non potuerunt aut noluerunt, certe reliquerunt. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. De maximma autem re eodem modo, divina mente atque natura mundum universum et eius maxima partis administrari. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;

Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Epicurus autem cum in prima commendatione voluptatem dixisset, si eam, quam Aristippus, idem tenere debuit ultimum bonorum, quod ille; Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Fortes viri voluptatumne calculis subductis proelium ineunt, sanguinem pro patria profundunt, an quodam animi ardore atque impetu concitati? At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas? Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Sed quae tandem ista ratio est?