Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Quippe, inquieta cum tam docuerim gradus istam rem non habere quam virtutem, in qua sit ipsum etíam beatum. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Duo Reges: constructio interrete. Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Atque ita re simpliciter primo collocata reliqua subtilius persequentes corporis bona facilem quandam rationem habere censebant; Graccho, eius fere, aequalí? Illorum vero ista ipsa quam exilia de virtutis vi! Quam tantam volunt esse, ut beatum per se efficere possit. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Equidem in omnibus istis conclusionibus hoc putarem philosophia nobisque dignum, et maxime, cum summum bonum quaereremus, vitam nostram, consilia, voluntates, non verba corrigi. Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Nulla erit controversia. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari.

Ex quo magnitudo quoque animi existebat, qua facile posset repugnari obsistique fortunae, quod maximae res essent in potestate sapientis. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus. Quis est autem dignus nomine hominis, qui unum diem totum velit esse in genere isto voluptatis? Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque vituperari nec fortitudinem patientiamque laudari suo nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has optari, quia voluptatem. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M. Is enim, qui occultus et tectus dicitur, tantum abest ut se indicet, perficiet etiam ut dolere alterius improbe facto videatur. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?