Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quid tibi, Torquate, quid huic Triario litterae, quid historiae cognitioque rerum, quid poetarum evolutio, quid tanta tot versuum memoria voluptatis affert? Nam nisi hoc optineatur, id solum bonum esse, quod honestum sit, nullo modo probari possit beatam vitam virtute effici. Hoc autem tempore, etsi multa in omni parte Athenarum sunt in ipsis locis indicia summorum virorum, tamen ego illa moveor exhedra. Cum vero paulum processerunt, lusionibus vel laboriosis delectantur, ut ne verberibus quidem deterreri possint, eaque cupiditas agendi aliquid adolescit una cum aetatibus. Duo Reges: constructio interrete. Et hanc quidem primam exigam a te operam, ut audias me quae a te dicta sunt refellentem. Quis autem de ipso sapiente aliter existimat, quin, etiam cum decreverit esse moriendum, tamen discessu a suis atque ipsa relinquenda luce moveatur? Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Quam vellem, inquit, te ad Stoicos inclinavisses! erat enim, si cuiusquam, certe tuum nihil praeter virtutem in bonis ducere.

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Quis est enim, qui hoc cadere in sapientem dicere audeat, ut, si fieri possit, virtutem in perpetuum abiciat, ut dolore omni liberetur? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Est enim perspicuum nullam artem ipsam in se versari, sed esse aliud artem ipsam, aliud quod propositum sit arti. Audi, ne longe abeam, moriens quid dicat Epicurus, ut intellegas facta eius cum dictis discrepare: Epicurus Hermarcho salutem. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Ut pulsi recurrant? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Sed dum efficere vultis beatum sapientem, cum maximas animo voluptates percipiat omnibusque partibus maiores quam corpore, quid occurrat non videtis. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Vobis autem, quibus nihil est aliud propositum nisi rectum atque honestum, unde officii, unde agendi principlum nascatur non reperietis. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Is enim percontando atque interrogando elicere solebat eorum opiniones, quibuscum disserebat, ut ad ea, quae ii respondissent, si quid videretur, diceret. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.