Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Verum hoc idem saepe faciamus. Nemo nostrum credebat, eratque veri similius hunc mentiri, cuius interesset, quam illum, qui id se rogasse scripsisset, quod debuisset rogare. Et ego: Piso, inquam, si est quisquam, qui acute in causis videre soleat quae res agatur. Duo Reges: constructio interrete. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Hanc in motu voluptatem -sic enim has suaves et quasi dulces voluptates appellat-interdum ita extenuat, ut M. Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur? In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Deprehensus omnem poenam contemnet. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Qua exposita scire cupio quae causa sit, cur Zeno ab hac antiqua constitutione desciverit, quidnam horum ab eo non sit probatum; Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico, praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte natura per se esse expetenda. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Nam qui sciet ubi quidque positum sit quaque eo veniat, is, etiamsi, quid obrutum erit, poterit eruere semperque esse in disputando suus.

Itaque et vivere vitem et mori dicimus arboremque et novellan et vetulam et vigere et senescere.