Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Ut aliquid scire se gaudeant? Et ille ridens: Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Duo Reges: constructio interrete. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quid vero? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

• An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
• Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam.

Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Ut aliquid scire se gaudeant? Sic igitur in homine perfectio ista in eo potissimum, quod est optimum, id est in virtute, laudatur. Cur haec eadem Democritus? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Itaque, ne si iucundissimis quidem nos somniis usuros putemus, Endymionis somnum nobis velimus dari, idque si accidat, mortis instar putemus. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Quippe, inquieta cum tam docuerim gradus istam rem non habere quam virtutem, in qua sit ipsum etíam beatum. Quo modo igitur, inquies, verum esse poterit omnia referri ad summum bonum, si amicítiae, si propinquitates, si reliqua externa summo bono non continentur?

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quae adhuc, Cato, a te dicta sunt, eadem, inquam, dicere posses, si sequerere Pyrrhonem aut Aristonem. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens, sapientem esse non esse ad beate vivendum satis. Minime vero istorum quidem, inquit. Non enim hilaritate nec lascivia nec risu aut ioco, comite levitatis, saepe etiam tristes firmitate et constantia sunt beati. Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? Nos vero, inquit ille; Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Rationis enim perfectio est virtus;