Continue to read this article?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Duo Reges: constructio interrete. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari. Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quos quidem dies quem ad modum agatis et in quantam hominum facetorum urbanitatem incurratis, non diconihil opus est litibus-; Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Temporibus autem quibusdam et aut officiis debitis aut rerum necessitatibus saepe eveniet, ut et voluptates repudiandae sint et molestiae non recusandae. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina. Quod praeceptum quia maius erat, quam ut ab homine videretur, idcirco assignatum est deo. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus. An hoc usque quaque, aliter in vita? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Nam si dicent ab illis has res esse tractatas, ne ipsos quidem Graecos est cur tam multos legant, quam legendi sunt. Epicurus autem cum in prima commendatione voluptatem dixisset, si eam, quam Aristippus, idem tenere debuit ultimum bonorum, quod ille; Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu. Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere; Atque ipsa hominis institutio si loqueretur, hoc diceret, primos suos quasi coeptus appetendi fuisse, ut se conservaret in ea natura, in qua ortus esset.